ExplainSpeaking: Waarom het verbeteren van de Ease of Doing Business-ranglijst van de Wereldbank economieën zou kunnen schaden (2023)

Twijfelachtige impact

Tot dan toe was de conventionele wijsheid - en het was gebaseerd op vele academische papers die deze ranglijsten en de economische prestaties van landen over de hele wereld bestudeerden - dat verbeteringen in Doing Business een positief effect hadden op het bbp.

Er was echter altijd een slepende vraag: hoe goed vatten deze ranglijsten de verbeteringen (of anderszins) in de algehele economie vast. Dat komt omdat - afgezien van ongerechtvaardigde aanpassingen aan de ranglijst onder politieke druk - zou kunnen worden beweerd dat deze ranglijsten in veel landen de bredere realiteit niet weerspiegelden en dat ze gemakkelijk konden worden misbruikt door regeringen die een manier probeerden te vinden om hoger op de ranglijst te komen. De ranglijst van India was bijvoorbeeld gebaseerd op gegevens van slechts twee steden:MumbaiEnDelhi. Het was voor de meeste waarnemers duidelijk dat op slechts een paar kilometer afstand van de grenzen van deze steden (en vaak zelfs binnen deze steden) zakendoen aanzienlijk ongemakkelijker was.

Verrassend resultaat

Een nieuw onderzoeksartikel met de titel "Heeft het verhogen van de Doing Business-score het bbp verhoogd?" - gepubliceerd in het Journal of Comparative Economics in mei levert resultaten op die in strijd zijn met het conventionele denken over deze ranglijsten en hun impact op de economie.

In dit artikel bekijken Tamanna Adhikari (verbonden aan de Central Bank of Ireland) en Karl Whelan (University College Dublin) Doing Business-gegevens door de jaren heen en concluderen het volgende: “We rapporteren een robuuste bevinding dat verbeteringen in Doing Business-scores minste een tijdelijk negatief effect op het bbp en vinden weinig aanwijzingen voor een positief effect in de jaren na deze verbeteringen.”

Eenvoudig gezegd vinden de auteurs dat wanneer een land steeg in de Doing Business-ranglijst, dit verre van positief was, maar dat dit gepaard ging met een negatief effect op zijn bbp. Verder vinden ze niet veel bewijs van een positief effect in de jaren nadat deze verbeteringen hebben plaatsgevonden. Het BBP of het Bruto Binnenlands Product is de marktwaarde van alle afgewerkte goederen en diensten in een economie; het is de meest gebruikte variabele die door economen over de hele wereld wordt gebruikt om de score tussen economieën bij te houden.

Wat veranderde?

Hoe kwamen Adhikari en Whelan tot dit verbluffende resultaat? Waar keken zij naar wat anderen niet zagen? De auteurs wijzen op drie belangrijke verschillen tussen hun aanpak en de eerdere studies.

Kijken naar de volledige tijdreeksgegevens: het eerste dat ze anders deden, was kijken naar gegevens over een lange periode. De meeste eerdere onderzoeken waren cross-sectioneel: er werd gekeken naar gegevens van verschillende landen op een specifiek tijdstip. “Onze eerste bijdrage is het gebruik van een paneldataset om de tijdreeksdimensie van de relatie tussen Doing Business-scores en het reële bbp per hoofd van de bevolking te onderzoeken.

Vanwege de relatief korte tijdreeksen die beschikbaar zijn uit de Doing Business-enquête, heeft bestaand onderzoek naar deze vraag zich gericht op pure dwarsdoorsnede-relaties”, stellen ze. "Nu er vijftien jaar aan gegevens uit de enquête beschikbaar zijn, geloven we dat er nu voldoende tijdsdimensie in de gegevens zit om een ​​onderzoek te rechtvaardigen naar de impact van variatie in de tijd in de Doing Business-indicatoren."

Statistische hiaten aanpakken: stel dat u probeert te achterhalen hoe het bbp wordt beïnvloed door Doing Business-ranglijsten. Stel je even voor dat de ranglijsten geen effect hebben op het bbp. De ranglijst op zich kan echter worden beïnvloed door een andere factor waar u geen rekening mee heeft gehouden, bijvoorbeeld de economische en sociale consensus over het te volgen beleid. In een dergelijk scenario zullen dankzij die consensus zowel de ranglijst als het bbp tegelijkertijd stijgen.

Dit kan de indruk wekken dat rankings leiden tot een verbetering van het bbp als er geen effect is. Een ander probleem is omgekeerde causaliteit: dat wil zeggen, in plaats van dat de rangorde leidt tot een beter BBP, leidt het betere BBP tot hogere ranglijsten. De auteurs hebben geprobeerd dergelijke mazen in de wet aan te pakken via verschillende statistische hulpmiddelen.
Scores bijhouden in plaats van ranglijsten: ze vinden dat het meeste eerdere onderzoek naar ranglijsten keek in plaats van de scores van het land waarop deze ranglijsten waren gebaseerd.

Maar de rangen gaven de verbetering in de economie niet nauwkeurig weer, omdat rangen relatief zijn en een land sterk kan stijgen of dalen ondanks dat het niet zo veel of helemaal niet is verbeterd. Zo stond Nieuw-Zeeland in het rapport van 2020 op de eerste plaats voor gemak van zakendoen met een score van 87,01. Als de score van Nieuw-Zeeland met 5 was gedaald, zou de rangorde met 9 plaatsen zijn gedaald. Sri Lanka daarentegen stond op de 99e plaats met een score van 61,8. Als de score van Sri Lanka met 5 was gedaald, zou de rangorde 26 plaatsen zijn gedaald.

Wat verklaart het vreemde resultaat?

Hoewel de bevindingen verrassend zijn, zijn de auteurs van mening dat hun methodologie "om variatie in tijdreeksen binnen een land te gebruiken om het effect van veranderingen in de Doing Business-score te beoordelen" geldig is en "de resultaten blijken robuust te zijn over een breed bereik van verschillende specificaties, datatypes en schatters”.

Wat verklaart dan dat ze geen positief effect van bedrijfsvriendelijke hervormingen op het bbp konden vinden? Ze stellen dat een mogelijkheid is dat de Doing Business-indicatoren in het begin niet erg goed zijn in het meten van het gemak van zakendoen.

En wat verklaart de bevinding dat verbeteringen in de Doing Business-score een negatief effect hadden op het bbp? “Een mogelijkheid is dat de wijdverbreide focus in de derde wereld op de Doing Business-indicatoren misschien een negatief effect heeft gehad, waarbij de landen die de beste verbeteringen in hun DTF-scores hebben laten zien, landen zijn die zich hebben gericht op het afvinken van vakjes om hun ranking in plaats van inhoudelijke hervormingen.

Een andere mogelijkheid is dat het doorvoeren van verbeteringen in de bedrijfsomgeving tijd nodig heeft om een ​​positieve impact te hebben - meer tijd dan het korte-tijdelement in onze analyse kan opnemen - en onze bevindingen wijzen op een aantal verstoringen op korte termijn die voortkomen uit hervormingen die uiteindelijk een impact hebben. positief effect”, stellen ze.

Ze concluderen met het voorbehoud dat verder onderzoek van hun bevindingen gerechtvaardigd is.

Het resultaat

Tussen 2002 (toen ze begonnen) en 2018 (toen er voor het eerst serieuze beschuldigingen naar voren kwamen), werden de Doing Business-ranglijsten met elk voorbijgaand jaar steeds invloedrijker. Ze werden de maatstaf voor wereldwijde investeerders. Een stijging op deze ranglijst zou ertoe kunnen leiden dat internationale investeerders plotseling miljarden dollars in een economie storten, terwijl een daling een terugslag zou kunnen veroorzaken.

Na verloop van tijd werden deze ranglijsten ook een krachtig instrument in de handen van de politieke klasse, die zowel nationale als internationale bekendheid kon verwerven door ervoor te zorgen dat aan de beperkte criteria werd voldaan die nodig waren om hogerop te komen, ongeacht of de zwaardere taak van een brede basis hervormingen gebeurd of niet.

Uiteindelijk werden de ranglijsten het slachtoffer van hun eigen invloed toen regeringen ze begonnen uit te spelen.

Tot de volgende keer,

kanakanmani